ICD – Wszczepialny kardiowerter-defibrylator (ang. implantable cardioverter defibrillator) to urządzenie, które ma zdolność rozpoznawania groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca oraz przerwania tych arytmii za pomocą impulsu elektrycznego. Klasyczny ICD zbudowany jest z tzw. „puszki” zawierającej generator impulsów elektrycznych i źródło energii (baterię) oraz elektrody defibrylującej. W trakcie implantacji elektrodę wprowadza się drogą przezżylną do prawych jam serca, natomiast samo urządzenie jest wszczepiane najczęściej w okolicy podobojczykowej lewej, podskórnie, w specjalnie wypreparowanym miejscu.

ICD posiada zdolność rozpoznawania i reagowania na zagrażające życiu komorowe zaburzenia rytmu. W zależności od rodzaju arytmii urządzenie jest w stanie przerwać te zaburzenia przy pomocy nisko-energetycznej terapii (stymulacja przeciwtachyarytmiczna, ATP), tj. serii wewnątrzsercowych impulsów, najczęściej nieodczuwanych przez pacjenta. W przypadku nieskutecznej ATP lub rozpoznania złożonej arytmii, bezpośrednio zagrażającej życiu, ICD generuje wysokoenergetyczny impuls. Terapia wysokoenergetyczna jest jednak przez chorych odczuwana najczęściej jako mocne, nieprzyjemne uderzenie w okolicy serca.

Usługa realizowana jest w następujących placówkach: